De laatste week en bijna weer thuis!

Hallo allemaal,

Dit is waarschijnlijk onze laatste blog op deze website, want we zitten inmiddels in Houston te wachten op onze aansluitende vlucht naar Schiphol. Morgenochtend komen we aan en worden we opgewacht door onze ouders. We zullen nog even kort vertellen over de afgelopen week en dan noemen we nog wat leuke feitjes over onze reis.

Vorige week vrijdag hadden we nog een rustig dagje in Quito. We hebben nog wat leuke straatjes en pleintjes bekeken. Ook hebben we een tour geboekt voor de volgende dag, naar Otavalo. 's Avonds zijn we eindelijk een leuke plek tegengekomen om te eten, dat is namelijk erg lastig in Quito. We vonden een binnenplaats in het oude paleis van de aartsbisschop, op Plaza Grande. Op de binnenplaats zitten een paar restaurantjes en souvenirwinkeltjes. Het eten was oké, Joa had iets besteld maar kreeg vervolgens iets anders omdat hetgeen wat ze wilde op was. Dus zonder het te melden serveerden ze een ander gerecht, heel vreemd maar weer zo typisch Zuid-Amerikaans. Na het eten hoorden we muziek van een ander binnenplaatsje komen en zijn we even gaan kijken. Daar bleek een traditionele dans show bezig te zijn, dus daar hebben we nog een tijdje gezeten.

De volgende ochtend, op zaterdag, zijn we om half 7 met een klein busje vertrokken naar Otavalo, een stadje wat ongeveer twee uur rijden is vanaf Quito. Eerst zijn we naar de dieren markt geweest, een markt waar iedereen zijn of haar dieren kan verkopen. Op het terrein staan dus koeien, schapen, varkens (die heel hard tegenstribbelen en gillen), geiten, lama's, heel veel kippen, kuikens, cavia's en nog veel meer. Daarna zijn we naar de bekende markt van Otavalo geweest, midden in de stad. Het is een enorme markt met veel verschillende kraampjes. Naast souvenirs voor toeristen worden er ook veel andere waren verkocht, meer op de lokale bevolking gericht. We hebben nog wat laatste souvenirs gekocht en zijn toen ergens gaan lunchen. Hierna zijn we doorgereden naar het dorpje Cotacachi, wat bekend staat om haar leer. Alle marktkramen en winkels verkopen hier leren spullen en niks anders. We kijken hier even rond maar kopen niks. Daarna rijden we nog door naar de vulkaankrater Cuicocha met een groot meer. In het midden van het meer zie je nog de oude top van de vulkaan, die ingezakt is. Hierna is de tour ten einde en rijden we terug naar Quito. Het was een leuke dag, maar we zijn behoorlijk gesloopt van het vroege opstaan en het rondslenteren op de markt. 's Avonds gaan we uit eten bij de chifa om de hoek, dat is de Zuid-Amerikaanse versie van de Chinees. Het eten is erg lekker en spotgoedkoop.

Zondag willen we naar Mindo afreizen, een dorpje wat 2,5 uur van Quito ligt en bekend staat om haar cloud forest (jungle-achtig bos) met een enorme biodiversiteit. We besluiten onze backpacks achter te laten in het hostel in Quito en nemen alleen een kleine weekendtas met spullen mee. We nemen een taxi naar het busstation en vanaf daar een rechtstreekse bus naar Mindo. Het is een klein, toeristisch dorpje en we vinden al gauw het hostel waar we heen wilden. Het is er prachtig, het hostel heeft meerdere huisjes met kamers, verspreid over een mooie tuin met veel bomen en bloemen. Onze kamer lijkt net een boomhut, helemaal van hout en aan twee kanten ramen waarmee we uitzicht hebben op het wilde riviertje naast het hostel.

Maandag lopen we wat door Mindo en gaan we naar de vlindertuin. Ze hebben er prachtige vlinders in allerlei kleuren. Naast het vlinder verblijf zitten heel veel kolibries die worden gelokt met suikerwater. We kunnen heel dichtbij gaan zitten en Joa kan zo goed foto's maken. Het is mooi om te zien hoe ze bewegen en welke glimmende kleuren de verschillende soorten allemaal hebben. We zitten er zeker wel een uur. Na de lunch gaan we even relaxen bij het hostel en 's middags gaan we naar El Quetzal. Dit is de plek waar je moet zijn voor goede chocolade. We doen daar de chocoladetour, waarbij we veel informatie krijgen over cacao en daarna een rondleiding door de tuin waar cacaoplanten staan, maar ook nog andere planten, zoals pepers, bananenbomen, koffieplanten, enz. Ook zien we hoe chocola gemaakt wordt. Als we terugkomen is inmiddels ook Naomi in Mindo aangekomen, het Nederlandse meisje waarmee we in Baños al omgingen. Samen met haar en een ander meisje, Sophie uit Canada, gaan we uit eten bij een restaurantje van een Duitser met maar 1 gerecht, namelijk een typisch Duitse plaat met brood, verschillende soorten vlees en kaas, allerlei groentes en salsa's. Heerlijk om weer eens wat anders dan anders te eten! Daarna spelen we nog een kaartspel, terwijl we helemaal lek gestoken worden door de muggen.

Dinsdag willen we een wandeling maken door het bos, maar het is veel te heet. We lopen dus maar een klein stuk en besluiten dan naar de orchideeëntuin te gaan. Dit valt helaas een beetje tegen. We worden rondgeleid door een vrouw met een vergrootglas en ze laat ons de bloemen (en met de loep dus de minuscule bloempjes) zien, dat is het dan. De rest van de dag relaxen we en lezen we een boek. We gaan vroeg eten met Naomi en Sophie, want wij willen 's avonds de nachtwandeling doen. We worden opgehaald door een Engelsman die hier nu een aantal jaren woont en we struinen anderhalf uur in het donker rond op zijn terrein, op zoek naar (boom)kikkers, slangen, spinnen en zoogdieren. We hebben weinig geluk want we zien alleen wat kleine kikkers, wat spinnen en veel andere insecten.

De volgende ochtend gaan we vroeg op pad, al om 6 uur. We gaan namelijk bird watchen met een gids. Er zijn ook nog twee andere meiden uit Frankrijk. We maken een flinke wandeling en stoppen onderweg om vogels te bekijken met de telescoop van de gids. Rond 10 uur keren we terug. We hebben veel gezien, drie verschillende soorten toekans, een parkiet en veel bond gekleurde kleinere vogels. We zijn erg moe van de wandeling, dus doen we 's middags een dutje. 's Avonds gaan we met Naomi eten bij El Quetzal, die gerechten heeft met chocola en koffie.

Donderdag is het weer tijd om terug te reizen naar Quito. Om 11 uur stappen we met z'n drieën op de bus. Wij stappen halverwege uit om naar de Mitad del Mundo te gaan, de evenaar. Leuk om even wat foto's te maken en het museum te bekijken. Daarna reizen we weer door naar Quito met de bus. We besluiten om vanaf het busstation geen taxi, maar een stadsbus te nemen. Helaas hebben we te laat door dat we twee haltes terug al hadden moeten uitstappen, dus zijn we alsnog heel ver verwijderd van ons hostel en nemen we toch maar een taxi voor het laatste stukje.

Vrijdag pakken we al onze spullen in en weten we alle souvenirs in onze travelbags te proppen, het gaat net! We checken uit en trakteren onszelf op een uitgebreide brunch met sandwiches en taart, het is immers de laatste dag! Daarna stappen we op een stadsbus (dit keer gaat het in één keer goed) naar Parque Carolina. Daar genieten we van de zon en van de mensen die stuntelen op de waterfietsen. Ook bekijken we de botanische tuin, die erg mooi is aangelegd en veel verschillende soorten planten heeft die prachtig in bloei staan. 's Avonds gaan we op tijd eten met Naomi, halen onze spullen op in het hostel en nemen een taxi naar het vliegveld. Het is nu toch echt voorbij...

Gisteravond hebben we dus een vliegtuig genomen naar Houston en daar zitten we nu dus al een aantal uur te wachten. In totaal hebben we 10 uur op Houston, maar door de migratie, douane, bagagecheck en nog wat andere controlepunten zijn we alweer twee uur kwijt. Vanmiddag vertrekt ons vliegtuig naar Schiphol, waar we zondagochtend Nederlandse tijd aankomen.

Aan deze reis komt dan nu toch echt een einde. We hebben het geweldig gehad samen, vele hoogtepunten en een paar dieptepunten bereikt, prachtige plekken gezien, gave dingen gedaan en ontzettend veel leuke mensen van over de hele wereld ontmoet. Dit is een reis die ons altijd bij zal blijven en we zullen jullie met alle plezier de foto's en verhalen laten zien en horen. Bedankt dat jullie trouw onze blog hebben gelezen en tot heel gauw allemaal!

Hier nog een paar leuke weetjes over onze reis, die onszelf soms ook nog steeds verbazen:

- Het hoogste punt waar we geweest zijn waren de Sol de Mañana geisers in Bolivia, op ongeveer 5000 meter, en daar zijn we gewoon met de auto naartoe gereden.

- We hebben waarschijnlijk ongeveer 36 verschillende bussen genomen (we zijn de tel zelf ook een beetje kwijt).

- We hebben in 40 verschillende hostels geslapen.

- We hebben veel verschillende soorten voertuigen gehad: bussen, vliegtuigen (groot en heel klein), taxi's, motortaxi, jeeps, mini busje, trein, mountainbikes, bakje de rivier over, boten, paarden, ziplinen, te voet, achterin open trucks, tuktuk.

- Top 3 'oh nee wat nu?!'-momentjes: 1. Roadblock in Bolivia, tussen Cochabamba en Sucre. 2. Met storm op een boot op het Titicacameer. 3. Twee lekke banden van de bus, terwijl er maar 1 reserveband is. Alledrie deze momenten waren in Bolivia, is dat toeval of niet?

Dat was hem dan. Over een paar uur vertrekt ons vliegtuig en hopelijk zien we jullie allemaal gauw!

Chau y hasta luego!

Marieke & Joa