Arequipa en Colca Canyon
Door: Joa en Marieke
Blijf op de hoogte en volg Joa en Marieke
10 Mei 2014 | Peru, Cuzco
Hola chicos!
De nachtbus van Nazca naar Arequipa was geen pretje. We voelden ons allebei niet lekker van de vlucht over de Nazcalijnen en ondanks dat we allebei erg moe waren hebben we slecht geslapen in de bus. De stoelen waren niet erg ruim en we konden lastig onze benen kwijt. We kwamen rond half 8 aan in Arequipa en hebben toen een taxi genomen naar het hostel. Helaas moesten we nog een aantal uur wachten tot we op onze kamer mochten en dus hebben we in de tuin in de hangmatten gelegen. Toen we eenmaal op onze kamer waren hebben we wat bijgeslapen. De rest van de dag hebben we weinig gedaan, we voelden ons niet lekker en nog steeds erg moe. Misschien komt het ook door de hoogte, we zijn van zeeniveau naar zo'n 2350 meter gestegen tijdens de rit naar Arequipa. 's Avonds zijn we nog wel naar Plaza de Armas gelopen, het hoofdplein van Arequipa, en daar hebben we op een van de balkonnetjes gegeten. De volgende dag was Marieke ziek, dus hebben we het rustig aan gedaan. We hebben een paar uurtjes door de stad gelopen en de highlights gezien, dat wil zeggen Plaza de Armas, een aantal kerken met binnenplaatsen en een enorme overdekte markt, net zoiets als in Lima. Arequipa is een erg mooie stad en ook enorm groot. Na Lima is het de grootste stad van Peru. Het heeft veel oude gebouwen, ook veel uit de koloniale Spaanse tijd. Veel gebouwen zijn gemaakt van sillar, een wit vulkanisch gesteente. De derde dag in Arequipa hebben we het enorme klooster Santa Catalina bezocht. Het ligt midden in de stad en kon vroeger wel 450 mensen huisvesten. Het is een erg mooi klooster, het lijkt net een dorpje. Het heeft meerdere pleintjes met sinaasappelbomen, fel gekleurde straatjes en meerdere kapelletjes. Die avond hebben we in het hostel gekookt en een film gekeken in de televisiekamer. De vierde dag in Arequipa zijn we naar een museum over het meisje Juanita geweest. Zij is als best bewaarde mummie ter wereld gevonden, op een vulkaan tussen Arequipa en Cusco. We kregen een interessante rondleiding over haar en over de levenswijze van de Inka's meer dan 500 jaar geleden. Juanita was op de vulkaan geofferd en was vervolgens bevroren, waardoor ze zo goed bewaard is gebleven. Na het museum hebben we alles geregeld voor onze tocht door de Colca Canyon de volgende dag.
We werden al vroeg opgehaald om richting de Colca Canyon te gaan, om 3:30 uur. Het was nog drie uur rijden, voor we onze eerste stop maakten. We zaten ergens in een dorpje in de bergen en daar kregen we ontbijt. Het was er ontzettend koud. Daarna onze weg vervolgd en nog eens twee uur gereden over een onverharde weg. Toen zijn we gestopt bij een uitzichtpunt om condors te spotten. We moesten eventjes wachten maar toen kwamen er inderdaad een aantal enorme condors onder ons langs vliegen. Heel mooi om te zien! Na de condors moesten we nog een klein stukje rijden en toen werden we door de bus afgezet bij het beginpunt van onze driedaagse hike door de Colca Canyon. We zaten in een groep met drie andere koppels, Engelsen, Belgen en Fransen. En we hadden een lokale gids, Marcus, die prima Engels sprak. De eerste dag hebben we alleen maar naar beneden gelopen, 1300 meter dalen. Het was behoorlijk zwaar, want we liepen constant vol in de zon en het werd uiteindelijk behoorlijk stijl. Joa kreeg ook nog eens last van blaren. Uiteindelijk kwamen we beneden bij de rivier uit, die moesten we oversteken en dan was het nog een klein stukje omhoog naar ons kleine hostel. Eenmaal daar aangekomen kregen we een heerlijke lunch met soep en alpacavlees. Daar waren we wel aan toe! Toen gauw douchen, want de zon scheen nog en dat betekende dat er nog wat warm water zou kunnen zijn. De douche werd namelijk opgewarmd door een zonnecel. Iedereen twee minuten eronder, anders konden de laatsten niet meer warm douchen. Samen met Kim en Matthew (het Engelse koppel) zijn we nog een klein stukje gaan lopen, maar het dorpje stelde niks voor. Dus maar weer terug naar het hostel en daar hebben we gekaart tot het avondeten klaar was. Na het avondeten hebben we nog even gezellig gekletst maar om 21 uur zijn we maar naar bed gegaan. Het was koud en donker, en we waren helemaal gesloopt na zo'n lange, vermoeiende dag. We sliepen in een klein hutje met twee bedden en we werden vergezeld door een enorme spin. Marieke's schoen heeft daar uiteindelijk toch maar een einde aan gemaakt.
De volgende dag hebben we om half 8 ontbeten en een uur later vertrokken we voor de wandeling door de canyon. Eerst moesten we een stuk stijgen en kwamen we uit bij een leuke pauzeplek waar ze koekjes en drinken verkochten. Ook kweekten ze er cavia's, want dat eten ze hier als avondeten. Hierna liepen we een heel stuk vlak, door twee dorpjes. Marcus vertelde ons dat ze hier pas 10 jaar elektriciteit hebben. Na het tweede dorpje moesten we over een pad, waarboven aan een nieuwe weg werd gewerkt. Ze hadden net een goudmijn ontdekt, dus om die te kunnen bereiken werd er een nieuwe weg gebouwd. Om de zoveel tijd werd er een dynamiet staaf tot ontploffing gebracht om een deel van de nieuwe weg vrij te maken. En je raadt het waarschijnlijk al.. Dit gebeurde ook net op het moment dat wij onder die plek langs wilden lopen. We hoorden twee harde explosies en vervolgens zagen we twee lawines naar beneden komen. Maar goed dat wij daar nog niet liepen! We moesten een tijdje wachten tot al het gruis en stof naar beneden was gekomen en Marcus was behoorlijk pissig. Toen de lawines voorbij waren hebben we met een noodfluitje veel herrie gemaakt zodat ze daarboven wisten dat wij langs zouden lopen. De lawines hadden voor een behoorlijke ravage gezorgd, dus ons pad was bedolven onder de stenen en gruis. In een slinger zijn we hand in hand over de twee puinwaaiers geklommen, met links van ons een diepe vallei. Achteraf konden we er wel om lachen, zo gaat dat nu eenmaal hier.. Na dat stuk begonnen we met afdalen naar de oase waar we de tweede nacht zouden overnachten. We kwamen langs eeuwenoude terrassen die dienst deden als akkers. We kwamen rond lunchtijd aan in de oase en kregen een hutje toegewezen. De oase was prachtig, heel erg groen met mooie bomen, bloemen en groen gras. Het had een leuk barretje en een zwembad. We moesten nog een uur wachten op de lunch, dus toen zijn we gauw het zwembad ingedoken, heerlijk verfrissend. Na de lunch nog lekker genoten van de zon en toen een dutje gedaan. 's Avonds weer lekker gegeten (vegetarisch, want ze hadden niet genoeg elektriciteit voor een koelkasten dus geen vlees) en gekaart. Weer op tijd naar bed, want de volgende dag zou een zware dag worden.
We werden gewekt om 4 uur, dus het was nog aardedonker. Snel aangekleed en een appel gegeten, want we zouden pas boven ontbijt krijgen. Met hoofd lampjes op zijn we op een rustig tempo omhoog gelopen. Vandaag was alleen maar omhoog, 1100 meter, de canyon weer uit. Het was gelukkig goed te doen, want het was nog erg koel in het donker. Ongeveer op de helft werd het licht, maar het bleef koel want de zon bleef nog achter de bergen. We liepen telkens 20 minuten en hadden dan 5-10 minuten pauze. Om half 8 stonden we boven. We hadden in totaal twee uur gelopen en driekwartier gepauzeerd. We moesten nog een klein stukje door de akkers lopen voor we in het dorp aankwamen waar we ontbijt kregen. Daarna werden we door de bus opgepikt en zijn we naar de heet water bronnen gereden. We hebben een uur doorgebracht in het hete water, dat was echt heerlijk met al onze spierpijn. We moesten wel over een enge, wiebelige touwbrug lopen om er te komen, maar dat hadden we er graag voor over. Daarna hebben we gelunchd en begonnen we aan de terugweg naar Arequipa. Onderweg zijn we eerdere keren gestopt, een keer bij een uitzichtpunt over de vallei met heel veel terrassen. Daarna nog naar een uitzichtpunt op 4910 meter gereden, prachtig maar ontzettend koud. Het was net een maanlandschap daar! Ze geloven dat als je daar een stapeltje van stenen maaktdit geluk brengt, dus Marieke heeft even wat stenen op elkaar gestapeld. Hierna reden we een heel stuk over een groene hoogvlakte en hebben we vicuña's en lama's gezien. Rond 18 uur waren we terug in het hostel. We waren ontzettend moe dus we hebben gauw iets gegeten in de stad en toen lekker naar bed.
De volgende dag hebben we een beetje uitgeslapen en moesten we uitchecken. Een paar dagen eerder had ik (Joa) een berichtje gehad van Farzan, een oud klasgenootje. Hij was op dat moment ook in Arequipa. Die middag hebben we gelunchd met Farzan en zijn vriendin Evi, was heel gezellig was. We zouden elkaar weer zien in Cusco. Die avond hebben wij de nachtbus naar Cusco genomen. Dit keer iets luxere stoelen, in de hoop wat beter te kunnen slapen. Het was al beter, maar de stoelen zijn hier duidelijk gemaakt voor korte Peruanen. Wel hadden we allemaal ons eigen schermpje waarop we een film naar keuze konden kijken. Die nacht een beetje geslapen, maar toch erg vermoeid aangekomen in Cusco. Toen met de taxi naar Milhouse Hostel, het hostel waar Joa tijdens haar verblijf in Buenos Aires ook had geslapen. We moesten een paar uur op onze kamer wachten, dus hebben we in de bar ontbeten en onze dagboeken bijgewerkt. We zijn die dag niet meer het hostel uitgekomen, we waren zo moe. We konden ook prima eten in ons hostel. 's Avonds met een kamergenoot gegeten en gekaart in de bar van het hostel.
De volgende dag hebben we een gratis walking tour door Cusco gedaan, wat erg leuk en interessant was. Ook Evi en Farzan waren inmiddels in Cusco dus die gingen ook mee. We hebben een heel stuk van de stad gezien en zijn ook bij een man geweest die zelf muziekinstrumenten van hout maakt, hij heeft een korte demonstratie gegeven op verschillende instrumenten. Na afloop kregen we nog een glaasje Pisco Sour, een typisch Peruaanse drankje. Daarna hebben we met Evi en Farzan gelunchd en zijn we naar een reisbureautje gegaan om de Jungle Trail te boeken.
Deze trail gaan we vanaf morgen doen. Het is een vierdaagse tocht die bij Machu Picchu eindigt. We worden morgenochtend opgehaald en dan gaan we de eerste dag mountainbiken. De tweede dag gaan we wandelen, zo'n 7 a 8 uur, en later die dag gaan we ziplinen. De derde dag hebben we een korte wandeling en komen we aan in Aguas Calientes waar we weer in heet water bronnen kunnen. De vierde en laatste dag gaan we de hele dag naar Machu Picchu, de beroemdste Inka tempel die er nog bestaat. We hebben er ontzettend veel zin in, eindelijk naar Machu Picchu! En ook gezellig samen met Evi en Farzan.
Vandaag hebben we de laatste voorbereidingen getroffen, onze was laten doen, uitgeprobeerd of al onze spullen in onze kleine tassen passen (en dat lukt) en de laatste inkopen gedaan. Voor vanavond hebben we met z'n vieren een reservering in schijnbaar het beste restaurant van Cusco, om alvast Marieke's verjaardag (morgen) te vieren en onze vierdaagse trail goed in te luiden.
Morgen gaat het dus gebeuren, jullie horen gauw van ons als we weer terug zijn!
Chau,
Marieke en Joa
-
10 Mei 2014 - 10:31
Wilma:
Goh, jullie zijn echt superactief. Regelmatig erg moe. Gelukkig op tijd een oase en heetwaterbronnen. En nu machu picchu. Lijkt me érg mooi. Dus snel naar facebook om de foto's te bekijken. Doe voorzichtig en geniet;) -
10 Mei 2014 - 14:01
Ginny:
Wat een belevenissen! Leuk om zo ook de minder bereikbare delen te bezoeken en het echte leven in de Andes te kunnen meemaken. Maak vooral ook foto's van de gewone dingen! Veel plezier op weg naar en in Macchu Pichu! -
10 Mei 2014 - 15:37
Yvonne:
Hoi
Vanochtend berichtje dat er weer een reisverslag stond. Eerst boodschappen gedaan en daarna heerlijk zitten genieten van het verslag. Jullie beschrijven alles zo mooi ik ben er gewoon bij!!!
Heeeeeellll veel plezier lekker genieten en ik kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes Yvonne -
10 Mei 2014 - 17:00
Ria:
Ha Marieke en Joa,
@Marieke: van ❤️❤️gefeliciteerd met je verjaardag! Dat moet wel een hele bijzondere verjaardag worden....
Erg leuk om jullie reisverhalen te lezen hoor:Ik wou dat ik erbij was !
Ik zie al weer uit naar het volgende verslag! Goede reis voor nu. -
10 Mei 2014 - 19:30
Paul:
Nogmaals: hiep hiep hoeraaaaa (met echo uit de Riobamba vallei) voor Marieke. Meiden wat schrijven jullie leuk. Geweldig om jullie reis op afstand een beetje mee te beleven. En te begrijpen wat we al op de foto's hadden gezien. Zoals bijv. een veld vol stapeltjes van enkele stenen. Vel plezie er op jullie volgende avontuur. Buon viaje! -
11 Mei 2014 - 16:41
Leontine:
Nog gefeliciteerd. Ik volgt je reis hoor. Net een goed boek. Geweldig wat een avontuur. en wat ontmoeten jullie veel mensen. Ben benieuwd naar de jungle!Veel plezier. -
12 Mei 2014 - 08:20
Christine:
Wouw wat een gave avonturen maak je mee Joa!. Geniet ervan, maar dat zal wel lukken :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley