Het zuiden van Peru

Lieve allemaal,

We zijn inmiddels anderhalve week verder sinds onze vorige blog en er is weer een hoop gebeurd. Op dinsdag zijn we uit Lima vertrokken naar Paracas, zo'n 3,5 uur langs de kust naar het zuiden rijden. Het was een mooie rit, door de enorme duinen langs de kust. We sliepen in Paracas in Kokopelli, een mooi hostel met grote tuin en zwembad, gelegen aan het strand. Die avond zijn we uit eten geweest met Jojanneke en heb ik, Joa, ceviche besteld zonder te weten dat dat een typisch Peruaans gerecht is, namelijk rauwe vis in een citroensaus. Best lekker, maar wel een beetje raar.. De volgende dag hebben we een boottour gedaan naar de Ballestas Eilanden, oftewel de 'Galapagos Islands for the poor man'. Het was echt geweldig, op weg naar de eilanden zwommen er dolfijnen naast onze boot. Eenmaal bij de eilanden keken we onze ogen uit naar de vele zeeleeuwen, jan-van-genten, pinguïns en andere vogels. We voeren heel dicht langs de eilanden, dus we konden alles heel goed zien en ruiken (de guano, oftewel vogelpoep die daar vroeger geoogst werd). 's Middags hebben we twee mountainbikes gehuurd, maar die waren eigenlijk veeel te klein voor onze lange benen dus het fietste niet heel comfortabel. We hadden van Jojanneke gehoord dat het leuk was om het nationale park van Paracas in te fietsen. Nou dat was afzien!! De combinatie van te kleine fietsen, keiharde wind tegen en de warme temperaturen maakte het een hele opgave om alleen nog maar bij het bezoekerscentrum te komen (zo'n 5 km fietsen). Dit bezoekerscentrum was wel heel mooi, een heel museum over het nationale park en de dieren die hier leven. Hier hebben we een uur rondgehangen en toen hebben we alle moed verzameld om nog even die laatste heuvel op te fietsen. Dat bleek de moeite waard want we hadden een mooi uitzicht over een enorme vlakte met alleen maar zand. 's Avonds lekker pizza gegeten en vroeg ons bed in, want we waren helemaal gesloopt van deze drukke dag. De volgende dag hebben we wat rondgewandeld in het dorp en gezwommen in het zwembad van het hostel. De dag daarna weer, heerlijk om even niets te doen! Wel gigantisch verbrand helaas.. Die avond zouden we de bus nemen naar Huacachina, ongeveer een uur verderop. Dat ging weer op z'n Peruaans, dus niet zoals je hoop dat het gaat: anderhalf uur later dan gepland kwam de bus ons eindelijk ophalen. We zaten in de bus met Robert en Alesandro, twee Engelsen die we al eerder in het hostel hadden ontmoet, en vier Australiërs. Een gezellige busrit gehad met muziek en Engelse grappen die we totaal niet begrepen.

Huacachina is een kleine oase in de woestijn, met een meertje en veel hostels. Wij sliepen in een klein en goedkoop familiehostel, waarvan de eigenaar echt super aardig was maar echt geen woord Engels sprak. Joa's Spaans werd dus even flink op de proef gesteld. We hadden een privéer kamer en badkamer, dus we hebben lekker uitgeslapen de volgende ochtend. Toen zijn we naar Bamboo gelopen, een tip van Marion en Nick om daar te gaan ontbijten. Heel leuk klein restaurantje met een grote tuin en de heerlijkste verse sapjes en fruit! Terwijl we zaten te eten hebben we genoten van de vogels die langs vlogen de o.a. de vermilion flycatcher en een kolibrie! Daarna een rondje gelopen door Huacachina en daar kwamen we Robert en Alesandro tegen. Met hun hebben we toen de sandboard tour geboekt voor die middag. We verzamelden bij het hostel van de Australiërs, die we daar ook tegenkwamen en toen hebben we met z'n negenen een sandbuggy met chauffeur geregeld, heel gezellig! Toen reden we de woestijn in, wat echt een hele belevenis is. We reden behoorlijk hard over alle heuvels, dus keihard omhoog, omlaag en door de bocht, net een achtbaan. Na een tijdje gestopt om van het uitzicht te genieten en foto's te maken. Toen weer door naar een andere plek om te sandboarden. Dat was echt heel leuk! Eerst hebben we het een aantal keer op onze buik met hoofd naar beneden gedaan. En dan weer omhoog klauteren, wat nog best zwaar is in dat zand.. Joa heeft het ook nog een aantal keer staand op het board geprobeerd, maar dat is echt heel lastig. Je hebt weinig controle over het board, dus je valt snel om. De Aussies gingen allemaal rare stunts uithalen, dus we hebben ons rot gelachen. Op het einde nog mooi de zonsondergang bekeken. Die avond lekker gegeten en Marieke heeft zelfs nog salsa gedanst met de ober. Daarna naar het hostelvan de Aussies want daar was een nachtclub. Daar de hele avond gefeest met de Engelsen, Australiërs en wat andere backpackers die we daar ontmoetten. Er waren ook veel locals die telkens salsa met ons wilden dansen. De volgende ochtend wat uitgeslapen en uitgecheckt. De rest van de dag een beetje rondgehangen in het dorp en bij het zwembad. Toen vroeg gegeten want we zouden die avond de bus naar Nazca pakken.

We kwamen 's avonds aan in Nazca en werden naar ons hostel gebracht. Vroeg naar bed, want we waren gesloopt en de volgende ochtend werden we om 9 uur opgehaald voor de vlucht over de Nazcalijnen. De vlucht over de Nazcalijnen was heel bijzonder, we konden alles heel goed zien. We vlogen met een kleine Cessna met vijf passagiers en twee piloten. Eerst vlogen ze linksom bij elk figuur en dan rechtsom, zodat iedereen het goed kon zien. Helaas werd Joa aardig misselijk van al dat gewiebel en gedraai, dus dat was even minder. Na de vlucht moesten we uitchecken maar voelden we ons allebei helemaal niet lekker dus hebben we een dutje gedaan op het dakterras. Daarna hebben we nog een wandeling gemaakt door het stadje. 's Avonds zijn we uit eten geweest met twee Zweden en een Française. Die avond zouden we de nachtbus naar Arequipa nemen, net als de Zweden.

De nachtbus was alles behalve comfortabel. We hadden helaas niet de grote stoelen kunnen boeken die helemaal plat kunnen, maar de iets minder luxe stoelen. We hebben dus weinig kunnen slapen, ook vanwege de bergweggetjes waar de bus over heen reed. We zijn van ongeveer zeeniveau naar zo'n 2350 meter hoogte gereden. We kwamen 's ochtends vroeg aan in Arequipa, maar konden helaas nog niet gelijk op onze kamer in het hostel. De rest van de dag hebben we gerust en wat bijgeslapen en 's avonds gegeten op Plaza de Armas. De volgende dag hebben we de stad bekeken, Plaza de Armas, de kerken, de koloniale huisjes en de lokale overdekte markt. Het is een mooie stad, je ziet veel gebouwen uit de tijd van de Spaanse koloniale overheersing. Veel gebouwen zijn gebouwd met sillar, een witte vulkanisch gesteente. De stad wordt omgeven door drie vulkanen, waarvan El Misti de duidelijkst zichtbaar is. De volgende dag hebben we het Monasterio Santa Catalina bezocht, een enorm klooster midden in de stad. Heel erg mooi, het leek een soort dorp op zich. Het had meerdere pleintjes, veel woonverblijven en fel geverfde straatjes. 's Avonds hebben we voor de verandering eens pasta gekookt en een film gekeken in de woonkamer van het hostel.

Vandaag is ons laatste relaxdagje in Arequipa, want morgen willen we de driedaagse hikingtour door de Colca Canyon doen. Dat belooft een mooie tocht te worden: 1 dag afdalen in de canyon, 1 dag in de canyon lopen en dan 1 dag weer omhoog. Ook kunnen we er waarschijnlijk condors zien.We zijn benieuwd! Hierna willen we de bus pakken richting Cusco, nog hoger in de bergen.

Nou dat was het wel weer voor nu, hopelijk hebben jullie genoten van onze verhalen! Als je foto's wil bekijken, kijk dan op facebook! Sorry voor de niet-facebookgebruikers, we moeten nog uitvogelen hoe het precies werkt op de blog want dat is tot nu toe nog niet gelukt.

Chau y hasta luego!

Marieke & Joa